Wedstrijdverslag HSG A1 – Magnus A2

Het is een heldere februariavond als het tweede Magnus A-team de vertrouwde vinexomgeving achter zich laat om een wedstrijd te gaan spelen tegen het eerste jeugdteam van het Hilversums Schaakgenootschap. Buiten doen de eerste krokussen en narcissen van zich spreken en treedt behalve de lente ook langzaam de duisternis in. We draaien de ring
van Utrecht op en ontwijken daar wonder boven wonder de bij uitwedstrijden toch min of meer traditionele avondspits. Ruim op tijd bereiken wij de speellocatie, alwaar de jongens gevraagd word of ze bij de lesgroep van Stap 1 horen. Een flauwe glimlach kunnen de heren
niet onderdrukken. Vanavond zit het niet tegen, dat geeft hoop voor de match!

Mocht u door de in de eerste zin van dit artikel genoemde teamnaam op het verkeerde been zijn gezet en vermoeden dat het Hannibal, Face, BA en Murdock zijn die achter de borden gaan plaatsnemen, dan heeft u het mis. Die eer is vanavond toch echt weggelegd voor Kobe, Polle, Mees en Tom. Een soepel op elkaar ingespeeld team, zoveel is het zeker, want hoewel zij doorgaans onder de vlag van een D-team opereren, hebben zij inmiddels
bewezen ook voor de oudere jeugd in de regio niet bang te hoeven zijn. Alleen ons eigen A1-team bleek dit seizoen te sterk, maar de overige speelrondes werden toch met overmacht in het voordeel van onze A2 beslist. Ook vanavond lijkt het binnenhalen van het eerste punt niet lang op zich te laten wachten. Kobe krijgt een scherpe opening op het bord en brengt zijn tegenstander al snel in de problemen. Diens koning blijkt verre van veilig zo in het midden van het van het bord en als Kobe een toren wint ligt een spoedige 1-0 ligt in het verschiet. Tom en Polle bouwen hun partij wat rustiger op. Beiden spelend met zwart ontwikkelen zij eerst hun stukken, brengen daarna hun koning in veiligheid, om vervolgens te bedenken hoe zij een aanval op de vijandelijke monarch kunnen ontketenen. Mees brengt intussen als vanouds een spetterende stelling op het bord met vlot spel en tactische combinaties. Dat resulteert aanvankelijk in twee pionnen achterstand, maar na het nodige denkwerk weet hij dit euvel om te zetten in een stelling waarin materiaal van ondergeschikt belang lijkt en hij veel druk op de vijandelijke stukken kan zetten.
De jongens uit Hilversum, mannen eigenlijk bijna, blijken echter uit het juiste hout gesneden en geven zich niet zomaar gewonnen. Verliezen is immers nooit een feestje, laat staan als dat tegen een brugklasser of (erger nog) een basisschoolleerling is. En dus zetten zij alle zeilen bij om de stelling gecompliceerd te houden en het ons A-team zo moeilijk mogelijk te
maken.
De tegenstander van Kobe weet zijn achterstand van een toren terug te brengen tot die van een paard en even lijkt het erop dat hij uit de problemen is. Dan ziet de HSG-kopman echter een penning over het hoofd en omdat dit hem (wederom) een toren kost gooit hij de handdoek in de ring.
Polle is onderwijl in zijn partij in het bezit gekomen van het loperpaar, maar de vraag is of dat in deze enigszins gesloten stelling in zijn voordeel is. Voorlopig staan de paarden van zijn tegenstander echter tegen een paar pionnen van hun eigen kleur aan te kijken en dus probeert Polle de stelling op de koningsvleugel open te breken.
Tom op bord 4 heeft een stelling voor zich die voor een leek als ik volkomen in evenwicht lijkt. Onder de oppervlakte blijken er echter allerlei plannen gaande en Tom doet zijn best

om die net iets beter te doorgronden dan zijn tegenstander. Dat valt alleen helemaal niet mee en hij moet zo langzamerhand wel aan zijn tijd gaan denken. Mees intussen besluit er nog maar een paard tegenaan te gooien omdat hij gezien heeft dat hij met een tactische wending zijn geïnvesteerde materiaal met rente terugverdient. Hij aarzelt echter om dit te verzilveren, vermoedelijk omdat hij daarna nog steeds tegen een pionnetje achterstand aankijkt. Misschien valt er meer te halen?
Het is inmiddels 21.00 uur en het leeftijdsverschil lijkt nu toch wat in het voordeel van de heren uit de mediastad uit te gaan vallen. De eerste Magnusspelers die een geeuw niet kunnen onderdrukken worden gesignaleerd, evenals een paar rode oren en dito wangen.
Onze jongens moeten uitkijken dat de vermoeidheid hun geen parten gaat spelen, normaliter liggen de meesten van hen op een doordeweekse donderdagavond rond dit tijdstip immers zo langzamerhand wel op bed.
Bij Tom gaat het ineens hard. Zonder dat ik er erg in heb staat hij ineens een loper voor, terwijl zijn tegenstander daar geen noemenswaardige compensatie voor terug heeft. Sterker nog; de overgebleven torens van Tom staan actiever dan die van zijn opponent en het binnenhalen van de tweede overwinning voor het team is nog slechts een formaliteit. De 2-0 kan op het scoreformulier worden bijgetekend.
Polle is in een eindspel met gelijke lopers terecht gekomen en staat alleen in tijd flink voor. Een remise lijkt het maximaal haalbare, maar Polle zou Polle niet zijn als hij niet toch nog voor de winst probeert te gaan. Het blijkt echter moeilijk een gaatje te vinden en uiteindelijk rest niets anders dan het tekenen van de vrede: 0,5 – 0,5. Daarmee helpt hij zijn team wel
aan de eindoverwinning deze ronde. Mees en zijn tegenstander verkeren inmiddels in gierende tijdnood in een bovendien razend ingewikkelde stelling. Ik geef het je te doen en uiteindelijk moet Mees helaas toch het
onderspit delven. Het kwartje had echter net zo goed de andere kant op kunnen vallen en met de teamoverwinning op zak mogen de heren al met al niet ontevreden zijn over het verloop van de avond. Moe maar voldaan stappen zij de geopende schuifdeur door van de zwarte GMC-bus die met een vaartje voor is komen rijden. De rode streep op de zijkant van
het busje is in het duister nauwelijks te ontwaren als het voertuig zich in beweging zet, de tegenstander gedesillusioneerd achter latend. Missie volbracht; het A-team heeft weer toegeslagen! Tata dada, tatata da!
Heeft u een schaakprobleem? En niemand kan u helpen? Als u ze vinden kunt, schakel dan de hulp van Magnus A2 in!

Bas van Arendonk