Magnus houdt stand tegen sterk BSG
Twee jaar geleden speelde Magnus met een team in de vierde klasse van de KNSB-competitie. Omdat aan het eind van het seizoen een aantal sterke spelers vertrok en de ‘nieuwe aanwas’ vanuit de jeugd nog moest groeien, koos Magnus ervoor vrijwillig te degraderen naar de vijfde klasse. Het jeugdige nieuwe team stond echter te popelen van ongeduld om te laten zien wat het waard was. Het besloot niet af te wachten en werd een aantal maanden later alweer kampioen. En dat betekende promotie naar én terugkeer in de vierde klasse.
Dat roept te vraag op of die promotie dan wellicht onvrijwillig was geweest. Nou nee, dat ook weer niet, maar het team zou het nu wel moeten stellen zonder een aantal sterke schakers als Dharma, Kobe en Frank, terwijl het niveau in de vierde klasse, zo is bekend, toch wel een fors friemmeltje hoger ligt dan dat in de vijfde klasse.
Totaal onvoorbereid was het team dus niet toen deze week de plaatsingslijst met daarop de gemiddelde rating per team op de website van de schaakbond gepubliceerd werd. Toch verslikten een aantal schakers in Leidsche Rijn en omgeving zich bij het lezen van het bericht in hun glaasje karnemelk. Magnus bleek onderaan de lijst te bungelen met een gemiddelde rating van ‘slechts’ 1774. En dat terwijl de tegenstander van deze zaterdag, het Bussums Schaakgenootschap, die lijst juist aanvoerde: 1955 elo-puntjes in hun broekje gemiddeld, het zal je gegeven zijn.
Gelukkig bracht het team van Magnus daar een gepast gebrek aan respect voor de Bussumse mastodonten tegenin, en werden de ratingkanonnen van BSG met een gezonde mix van ontzag en jeugdige onbevangenheid tegemoet getreden. Het werd een enerverende match.
Op bord 6 werd als eerste duidelijk over welk een slagkracht het tweede team van BSG beschikte. Steven was -70 toen zijn tegenstander geboren werd en moest 85 jaar later constateren dat die het schaken nog niet bepaald verleerd was. Steven zag een leger van vijandelijke pionnen op zich afstormen en zijn stelling werd al snel onder de voet gelopen. Hij probeerde het nog even, maar tegen de materiële overmacht van zijn opponent bleek geen kruid gewassen.
Gelukkig kon Mika daar op bord 2 iets tegenoverstellen. Niet onder de indruk van de >2000 rating van zijn tegenstander speelde onze clubkampioen zijn eigen spel. De zet g2-g3 van zijn tegenstander bleek een verzwakking van de witte velden voor zijn koning en dat werd het begin van het einde. Daarmee trok Mika de tussenstand weer gelijk.
Al evenmin onder de indruk, in dit geval van de meestertitel van zijn tegenstander, besloot ook Polle op het hoogste bord gewoon goede zetten te doen. De analysefeature van chess.com gaf achteraf een nauwkeurigheid aan van 98,8%. Tja, dan ben je bijkans een engine en komt zelfs een IM niet verder dan remise.
Op bord 8 speelde Jelle voor het eerst mee als vaste speler van Magnus 1. Vorig jaar deed hij dat al eens als invaller, maar als je de C-groep van het OKU wint, dan verdien je natuurlijk een basisplaats. Helaas kreeg Jelle in zijn partij niet wat hij verdiende, namelijk een overwinning. Een pion vóór en een gewonnen stelling konden niet voorkomen dat zijn tegenstander in het eindspel met een blauw oog en remise goed wegkwam. Maar de toon is gezet en die overwinning gaat nog wel komen dit seizoen.
Bas op bord 7 speelde remise in een Siciliaan met tegengestelde rokades en dat is een prestatie op zich. Meestal komt er in dergelijke stellingen wel een winnaar uit de bus, maar Bas slaagde er bekwaam in om eerst groot voordeel te bemachtigen, om die vervolgens weer even vakkundig om zeep te helpen en nog alle zeilen bij te moeten zetten om een remise uit het vuur te slepen.
Na 41…,Tf1+ dacht zijn tegenstander af te wikkelen naar een gewonnen eindspel, maar Bas had net een zetje dieper gerekend en gezien dat na 42.Kc2,Tf2+ 43.Txf2,Pxf2 44.Pxe7+,Kf7 45.Pf5,h3 46.Pg3 het witte paard op tijd kwam om de h-pion af te stoppen.
Op bord 3 en 4 zaten Dirk en Lucas gebroederlijk naast elkaar te pogen een toreneindspel met een pion voorsprong, om te zetten in winst. Helaas moest Dirk berusten in remise, meer zat er gezien de stelling op het bord ook niet in. Lucas had meer kans, hij had een verre vrijpion en de koning van zijn tegenstander afgesneden op de achterste rij. Het was even zoeken naar het juiste plan, maar uiteindelijk kwam Lucas erdoorheen en bracht hij de tussenstand op 3-4 voor Magnus. Hing er een stunt in de lucht?
Alles hing af van de laatste partij die nog aan de gang was. Als debutant in ons team wilde Joost natuurlijk graag een goede indruk maken, maar wat daarbij niet hielp is dat ergens in het middenspel een loper was kwijtgeraakt. Dan is er óf iets misgegaan, of je moet er een soort masochistisch genoegen in scheppen om in een verloren stelling door te schaken en jezelf nog zettenlang op de pijnbank te leggen. Waar hij de krachten vandaan haalde niet bekend, maar voor het team, voor het vaderland, slaagde Joost er nog bijna in een vesting van zijn stelling te maken. Het mocht echter niet baten, want uiteindelijk lukte het zijn tegenstander toch een doorbraak te forceren en ging de partij verloren. Maar geen geweeklaag, Joost had laten zien uit welk een hout hij gesneden is en toonde zich daarmee een ware aanwinst voor het team.
En zo eindigde de strijd tussen BSG en Magnus vanmiddag onbeslist. Het werd 4-4. Een mooie illustratie van het gegeven dat schaken een sport is waarin leeftijd van ondergeschikt belang is en dat jong en oud plezier kunnen beleven aan het vorstelijke spel. Maar óók een prima visitekaartje van het team bij haar rentree in de vierde klasse. Tegenstanders, u zijt gewaarschuwd! Magnus is voor niets en niemand bang. Nou ja, een klein beetje dan, voor Moira Domtoren. En voor Paul Keres natuurlijk. En Zeist, Almere, De Rode Loper. En wie zitten er eigenlijk nog meer in onze poule? Enfin, we gaan het zien.