Magnus 1 beleeft in Almere een passend slotakkoord en kondigt samenwerking aan
‘Almere, daar wil je nog niet levend gevonden worden’. Vinden wíj́ niet, maar dat hoor je ze weleens zeggen; de mensen. Dus als je met Magnus uít tegen Almere 2 speelt, dan ontkom je in het verslag daarover niet aan een gezellig stukje oud-Hollands ‘Almere-bashen’. Here we go!
Almere, het nog niet zo heel lang geleden uit de grond gestampte stukje stedelijke bebouwing in de buurt van een grote stad, bedacht om iets te doen tegen de oplopende woningnood. Met huizen en voorzieningen voor de mensen ‘all over the place’, maar een hemeltergend gebrek aan karakter, historie, natuurschoon, en tja, aan alles eigenlijk wat het leven een beetje dragelijk maakt.
Nee, neem dan Leidsche Rijn. Het nog niet zo heel lang geleden uit de grond gestampte…., ow wacht. De naam Leidsche Rijn moet je natuurlijk ruim interpreteren. Zo ligt er een eindje stroomafwaarts een stad die naar ons genoemd is: Leiden. Hebben de Spanjaarden nog weerstaan in de 80-jarige oorlog. En grootheden voortgebracht als ‘Rembrandt van Leidsche Rijn’. En als je een stukje stroomopwaarts roeit, dan kom je uit bij de Rheinfall, de grootse waterval van de Lage landen. Eat that, Almere!
Wij dus helemaal opgefokt richting de Flevopolder, bleken die Almerenaren een stel alleraardigste heren, die ogenschijnlijk helemaal niet leden onder hun woonplaats. Er leek zelfs sprake van een zekere berusting. Nou, daar kunnen wij in onze Vinexstulpjes nog wat van leren. Wij zitten immers nog volop in het verzet, óf begrijpen alle ophef niet en vinden het allemaal prachtig. Bepaalt u zelf maar wat erger is. Hoe dan ook; met zo’n aardige tegenstander vervliegt elk vleugje wedstrijdspanning direct, dat zult u begrijpen. Zie dan nog maar eens tot een overwinning te komen. Enfin, we komen ter zake. U zit immers op een verslag van de wedstrijd te wachten, niet op dit existentieel geneuzel in de kantlijn.
Jelle was als eerste klaar met een keurige remise op bord 8. Mag over een week aan het NK-C in Groningen meedoen, is het geen topper? En die hebben wij dus in ons team zitten, het zal je gegeven zijn. Alexander ‘after move 2 I was out of prep’ en Steven ‘I don’t prep’ op de borden 7 en 6 hadden het beduidend zwaarder vanmiddag en verloren hun partij. Niet getreurd jongens, het kan altijd erger, jullie wonen immers niet in Almere.
Bij Tom is het altijd een beetje alles of niets. In zijn partijen is óf na 10 zetten het halve bord leeg en heeft iemand een stuk weggeven, óf er zijn na 4 uur spelen pas 12 zetten gedaan en beide speler hebben elk nog 8 pionnen op het bord. Dat laatste was vandaag het geval en dan weet je dat Tom alles onder controle heeft. Het veiligstellen van de overwinning was slechts een kwestie van tijd.
Mika is onlangs met zijn rating de magische 2000-grens gepasseerd. Als beloning daarvoor mocht hij op bord 1 aantreden. Mika offerde een tweetal pionnen en gaf onder het motto ‘3 halen, 2 betalen’ nog een derde pion cadeau. Dat bleek echter zelfs voor onze topscoorder iets teveel van het goede en de partij werd verloren. Voor straf hebben we Mika in Almere achtergelaten. Nee, geintje, zoiets doe je zelfs je tegenstander niet aan…. Of nou ja, u begrijpt wat ik bedoel.
Bij Polle verliep het beter, al leek zijn partij lang op een remise af te stevenen. In een gelijk toreneindspel raakte Polles tegenstander echter in paniek en gaf niet alleen een pion maar vervolgens ook mat weg. Daarmee kwam de tussenstand op 3,5 – 2,5, maar was Almere nog steeds dicht bij een overwinning.
Uw verslaggever had op deze plek willen schrijven dat teamcaptain Dirk in plaats van Bas net zo goed een pak karnemelk op had kunnen stellen (omdat de uitslag in dat geval hetzelfde zou zijn geweest: 1-0 voor Almere). Maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit en Bas slaagde er op miraculeuze wijze in om een half puntje aan zijn tegenstander te ontfutselen. Magnus had zich nog niet gewonnen gegeven!
Nou en het binnenhalen van dat laatste beslissende bordpunt, dat is nou precies wat je aan Joost kunt overlaten. Praktisch de hele partij op increment spelen, een stelling waarin alles elkaar dekt én in een penning staat (en waar eenvoudige schakers als wij geen brood van kunnen bakken), en dan toch gewoon doodleuk het volle punt binnenharken. Einduitslag: 4-4, de cijfers waar Magnus dit seizoen patent op had.
En zo kwam het competitiejaar 2023-2024 tot een einde. Magnus 1, het team van beloften, vrijbuiters, protegés, Excel-fetisjisten en vagebonden. Een ratjetoe aan persoonlijkheden en een bonte verzameling schakers die, de krachten gebundeld, dit seizoen nagenoeg onverslaanbaar bleken. Geëindigd op een keurige tweede plek in het eindlijstje en klaar om volgend seizoen opnieuw de strijd om promotie naar de derde klasse aan te gaan. We hebben er nu al zin in!
Dan volgt hier nog een bericht voor onze fanschare. Oplettende lezers zullen gemerkt hebben dat wij in de verslaglegging van dit schaakjaar al een tipje van de sluier hebben opgelicht. Magnus 1 is trots het volgende te mogen mededelen.
“Dit seizoen werd mede mogelijk gemaakt door de karnemelk van Buurvrouw Durkje. Dit gefermenteerde zuivelproduct bevat probiotische bacteriën en heeft een gunstige werking op het immuunsysteem. Buurvrouw Durkje en Magnus 1 hebben de handen ineengeslagen en staan voor denkkracht, patroonherkenning en een gezonde darmflora. Karnemelk staat in de Schijf van Vijf en is een gezonde en lekkere keuze. Met een glas karnemelk van buurvrouw Durkje per dag, jaag je je tegenstander geheid door z’n vlag!“