Magnus 1 trekt aan kortste én langste eind in kraker tegen Hoogland

Op zaterdag 26 november stond de wedstrijd tegen medekoploper Hoogland op het programma. Een heuse kraker; beide teams hadden nog niet verloren en stonden zelfs in bordpunten exact gelijk in klasse 5D van de KNSB-competitie. De winnaar van vandaag zou een belangrijke stap in de richting van het kampioenschap zetten, zo was de gedachte.

Voortvarende start

Magnus begon voortvarend met een zege van Arjen, onze man in vorm. Zijn tegenstander kwam goed uit de startblokken, maar vergat vervolgens de veiligheid van zijn koning voldoende in de gaten te houden. Zonder g pion om achter te schuilen stond de witte monarch op de tocht en daar maakte Arjen handig gebruik van. Een loper op h3 pakte de enige vluchtroute van de koning af, een dame werd aan de aanval toegevoegd en een ondekbare matdreiging op g2 was het resultaat.

Ook Albert leek op een overwinning af te stevenen, helemaal toen hij met een aftrekaanval de vijandelijke dame buit maakte. Zijn tegenstander kreeg daar echter wel twee lichte stukken voor terug en die bleken uiteindelijk toch behoorlijk sterk. “Dat ging nu weer net als de vorige keer”, verzuchte onze bord 8 speler gedesillusioneerd na afloop, “dan kom ik voor te staan na een goede opening, en geef ik het weer weg in het middenspel”. “Daar moet ik toch eens iets aan doen”, aldus de sympathieke invaller die eigenlijk alleen de bar zou bemannen vandaag.

Polle op bord 1 kon het intussen niet bolwerken tegen zijn ervaren tegenstander. In een verraderlijke variant van het Siciliaans was wit in de aanval. Wanneer zwart die kan afslaan dan heeft hij in principe een beter eindspel, maar zover liet wit het niet komen en Polle moest ondanks dapper verweer opgeven.

Meerdere troeven

Gelukkig heeft de familie Van Arendonk meer troeven in handen om een punt voor het team binnen te brengen, en dat lukte op bord 6 waar Bas een puike partij op de mat legde. Dit ondanks het feit dat hij op zet 8 al buiten de limieten van zijn openingskennis was beland, en derhalve flink in de denktank moest om uit te vogelen wat er precies gaande was. Dat lukte evenwel vrij aardig en langzaam maar zeker kon hij de positie van zijn stukken verbeteren, wat uiteindelijk in het winnen van een kwaliteit resulteerde. Toen ging het hard en hoewel zijn tegenstander nog met een leep dameoffer verwarring trachtte te stichten, hield Bas het hoofd koel en bracht de tussenstand gedecideerd op gelijke hoogte: 2-2.

De enige remisepartij van de middag kwam op naam van Bessel. Bessel stond een kwaliteit achter, maar een actief paard bood enige compensatie. De torens van zijn tegenstander drongen op zeker moment echter dreigend zijn stelling binnen, en dus koos Bessel eieren voor zijn geld. Met een mooi eeuwig schaakje van het overgebleven paard stelde hij een half punt veilig.  

En zo waren er nog 3 partijen aan de gang, maar op 2 borden daarvan zag het er somber uit voor de Leidsche Rijnenaren. Het leek er sterk op dat Magnus aan het kortste eind zou gaan trekken.

Dwaalspoor

Tom vocht op bord 2 voor wat hij waard was, maar stond op de keper beschouwd gewoon een paar pionnen achter. Tom probeerde zijn tegenstander nog wat zand in de ogen te strooien door op zijn notatieformulier Engelse afkortingen te gebruiken. Zo werd 1.Pc3 bijvoorbeeld 1.Nc3, 3.Lg5 werd 3.Bg5 en de dame ging onder de letter Q door het leven. Maar een dwaalspoor of niet, uiteindelijk moest Tom toch “0-1” op zijn notatiebriefje noteren en daar is geen woord Engels bij.

Lucas had kort voor de partij nog van bord gewisseld met Bessel en dat pakte goed uit. Met vaste hand dirigeerde hij zijn zware stukken naar posities diep achter de vijandelijke linies, om daar een aanval te ontketenen waarop de vijandelijke cavalerie geen antwoord had. Lucas bracht de tussenstand daarmee op 3,5 – 3,5 en Mika was nog aan het schaken. Zou het dan toch?

Nee, helaas niet, maar dat valt Mika natuurlijk niet te verwijten. Die zette alles op alles om een toreneindspel met een pion minder remise te houden, maar dat mocht niet baten. Eigenlijk was het al eerder in de partij misgegaan toen hij een enorm ingewikkelde variant uitvoerig had berekend, maar daarbij over het hoofd had gezien dat zijn tegenstander gewoon een pionnetje kon slaan. Tja, dan loop je de hele partij achter de feiten aan en valt er weinig eer meer te behalen. De eindstand kwam daarmee op 3,5 – 4,5, in het voordeel van Hoogland.

Het langste eind

Een nipt verlies dus voor het eerste van Magnus, maar geen reden om te gaan zitten sikkeneuren. Hoogland had op alle borden een ratingoverwicht, en in dat licht bezien is de uitslag helemaal zo slecht nog niet. Hoogland gaat nu weliswaar alleen aan kop, maar Magnus is nog steeds gedeeld tweede en er is nog van alles mogelijk. De zaterdag mocht dan wel bijna ten einde zijn, het seizoen is dat nog lang niet!

En zo vlogen de schakers weer uit. Terug naar het eigen nest in Leiden, Leidsche Rijn of waar het ook zij. Op weg naar huis om z’n verjaardag te vieren of eerst langs het karretje bij het winkelcentrum om loempia’s te halen. Allen de partij in het hoofd nog eens naspelend, knarsetandend bij de gemiste kansen, een subtiel, voor omstanders nauwelijks waarneembaar gebaartje met de vuist bij meer succesvolle zetten. Maar gehavend of niet, uiteindelijk kwam toch iedereen als winnaar uit de strijd. Want was is er mooier dan een zaterdagmiddag doorbrengen achter het schaakbord en voor een paar uur even helemaal op te gaan in een partij? En daarmee trok ook Magnus ten slotte gewoon aan het langste eind.

Daags na de wedstrijd verscheen er een berichtje in de appgroep met een foto van Albert’s meest recente aankoop: “Chess Calculation Training, Volume 1, Middlegames”. Albert is er nu eenmaal de man niet naar om bij de pakken neer te gaan zitten. Toekomstige tegenstanders, u zijt gewaarschuwd! Laat het niet op het middenspel aankomen tegen deze man, hij is geprepareerd!