Magnus verlaat bekercompetitie met opgeheven hoofd
Eerder dit jaar versloeg Magnus op miraculeuze wijze Oud Zuylen Utrecht in de KNSB-bekercompetitie. Het recept daarvoor was even eenvoudig als doeltreffend; eerst 2-2 spelen in de lange partijen, en vervolgens toeslaan tijdens het snelschaken in de barrage. Een beetje zoals Marokko buurland Spanje versloeg tijdens het WK voetbal; een gelijkspel in de reguliere speeltijd en dan winnen na penalty’s. En nu mocht Magnus in ronde 2 dus aantreden tegen VAS uit Amsterdam.
Astronomisch gemiddelde
VAS had in ronde 1 van de beker geen spaan heel gelaten van die andere club uit de Domstad: Moira-Domtoren (4-0) en verscheen ook deze ronde weer tot de tanden toe bewapend op het strijdtoneel. Om een indruk te geven; de gemiddelde rating van Magnus bedroeg ‘slechts’ 1789, de rating van VAS kwam vanavond uit op het (voor onze begrippen) astronomische gemiddelde van 2118.
Magnus begon echter onbevreesd aan de strijd en mocht direct al een overwinning noteren. De tos om de speelkleur werd gewonnen en dus speelde Polle op bord 1 met wit. Het team bestond verder uit teamcaptain Dirk op bord 2, Tom op 3 en Mika op bord 4. Om 20.00 uur was de aftrap en na het schudden van handen verzonken de spelers in gedachten en werd de stilte die volgde alleen nog onderbroken door het geluid van de na iedere zet ingedrukte schaakklokken.
Focus Pull
Picture this: een close-up van een schaakbord. Een stuk wordt verzet. De focus verschuift van het bord naar de speler daarachter. Langzaam ontwaren wij het gezicht van Dirk, onze sympathieke schaker, liefhebber en de drijvende kracht achter het team. Hoe leuk is het dat hij na al die jaren nog steeds actief is voor de club, het team op sleeptouw neemt en daar ook nog eens heel bescheiden over is? Wie is het meer gegund om, in de herfst van zijn carrière, nog een scalp aan zijn toch al indrukwekkende palmares toe te voegen? Vanavond kwam de fameuze ‘Pirc van Dirk’ op het bord en lukte het Jan Roebers, vader van Eline, niet om daar doorheen te komen. Remise tegen een FM! Deel één van het masterplan was ten uitvoer gebracht.
De overige boys uit het team bevinden zich natuurlijk niet in het najaar, maar juist in de lente van hun carrière. Hun ster is nog rijzende en wie weet hoever zij gaan komen. We gaan het niet steeds opnieuw over het ratingverschil hebben, maar zowel Tom als Mika kregen een tegenstander van een slordige 400 ratingpunten méér te verstouwen. Als je dan remise haalt, dan voelt dat als een overwinning en vooralsnog gaven de heren geen krimp. Polle stond er intussen niet heel florissant voor en moest alle zeilen bijzetten om überhaupt nog richting de remisehaven te kunnen laveren.
Spanning bij het thuisfront
Geen live-borden en de telefoons stonden uit, dus moest het thuisfront het al die tijd noodgedwongen doen met het wachten op een app-berichtje van het teamlid dat als eerste klaar was en weer online kon komen. Om 23.00 uur was het echter nog steeds stil op de lijn. Dat leek de thuisblijvers een goed teken, omdat er dan klaarblijkelijk nog steeds geschaakt werd in de hoofdstad, en onze jongens in ieder geval niet met een ‘clean sweep’ van het bord waren geveegd.
Om 23.45 uur kwam er dan eindelijk een berichtje van Tom: 2-2! Allemaal remise! Om vervolgens weer snel offline te gaan om de barrage te spelen. Ongelooflijk, wát een prestatie tegen deze eredivisionist uit 020. Het team van Magnus was klaarblijkelijk boven zichzelf uitgestegen en er voor de tweede keer deze bekercompetitie in geslaagd om de penaltyserie te bereiken.
En penalty’s nemen is nu eenmaal niet zonder risico, al schijn je er tegenwoordig wel op te kunnen trainen. Mika schoot knap raak, Polle hield het remise, maar uiteindelijk bleek het team toch te moegestreden om voor de tweede keer op de avond (én in het bekertoernooi) voor een sensatie te zorgen. Met een 2-2 in de reguliere speeltijd en 2,5-1,5 na snelschaken, kon Magnus het strijdtoneel echter met opgeheven hoofd verlaten. Het had opnieuw een prestatie van formaat neergezet, een prestatie die zij nog lang zouden heugen.
De dag erna
Het was 1 uur ‘s nachts toen onze helden arriveerden op het centraal station van Utrecht. Snel terug naar huis, waar de wekker over slechts een handvol uren onverbiddelijk weer tot opstaan zou manen.
Op de clubavond de dag erna werd er geen training gegeven omdat Nederland die avond tegen Argentinië aantrad op het WK. Veel leden verzamelden zich echter toch op de club, om een potje te bughousen, of gewoon voor de gezelligheid. Met een half oog werd ook de wedstrijd in Qatar gevolgd, maar voor het bekerteam van Magnus was dat eigenlijk niet nodig. Die wisten al hoe het ging aflopen; 2-2 en dan verliezen op penalty’s. Een gelukzalige glimlach zou dagenlang niet van hun gezicht verdwijnen.